• Home
  • The Art of Writing : weddings and funerals
  • The Art of Painting
  • Works of Art
    • New works
    • paintings up until 2014
    • paintings 2006-2008
    • paintings 2004-2005
    • paintings 2000-2003
    • Irish paintings,Cill Rialaig
  • Contact
  • About me
  • Blog

Pathologische schoonheid

11/22/2011

1 Comment

 
 
Pathologische schoonheid

 

Wanneer

Alleen maar

de echo van een ziel achterblijft…

 

zichzelf ‘musend’

door lege ruimtes,

waar je gedachten kunnen dansen,

en koesteren

 

of

waar

je hart zichzelf binnenste buiten

keert, 

en

alleen maar de essentie

zichzelf reflecteert

fragmenteert ook.. 

om uiteindelijk

dat

op te roepen

wat nooit

kwijt was….

 

 

wat zichzelf in de catacomben van ons geheugen

langs lang vervlogen plekjes heeft genesteld,

om dan enkel en alleen maar

in een beeld

in een woord, 


uit het niets te laten uitbarsten,

alsof het nooit kwijt was, 


alsof ons geheugen dan verstoppertje

met ons speelde al die jaren

of is het niet zo dat we 


schoonheid herkennen,

door ze vooraf al gezien te hebben

en al dan niet

als dusdanig

in dat verre geheugen van ons gecatalogeerd te hebben 


dat ze zoiets

kwetsbaars krijgt

die schoonheid, 

poreus

in de vorm van een lichaam

dat voortdurend

afbreekt

en weer opbouwt, 

zichzelf ontvouwt onder chirurgijnse

handen

wanneer het geheeld moet worden 


of uit elkaar gepuzzeld

wanneer het dient begrepen

na de dood,

 

dat ook dit schoonheid mag

en kan zijn

een beeld

dat op je netvlies strikt

en daar

misschien ogen teistert

met wat ze voor zich ontbloot zien,

 

en wat dan schoonheid mag zijn

de roerloze rode lippen

 

of een zichzelf onthullend lichaam

in een meesterlijk netwerk

aan verbindingen met elkaar 


tot helemaal

in de perceptie

 

van wat dat woord,

dat’schoone’ woord

dan wel mag betekenen,


dat ze hier aanwezig is,

die schoonheid,

 

tussen

wetenschappelijke kunstenaars,

en artistieke wetenschappers,


en dat ze uiteindelijk

net hetzelfde doen

kijken

alle twee,


voelen

wat ze zien,

vertalen

verweven

met wat ze ‘weten’, 


zoiets,

 

dat het nog veel verder

kan gaan

binnen de ruimtes

 

van ons denken,

waar we

dat ‘leven’

 

van de dag dat

we deze plek

aanschouwen

en

in  een soort van ‘overleven’

 komen te zitten 
onze onsterfelijkheid

laten aanvechten,

 

haar schoonheid  bewaren

in klank

beeld,

woord,

 

en geschiedenis schrijven

gepuurd in de tijdsgeest

waarin ze vertellen

 

en begrijpen

klaarheid brengen

in dat wat altijd een beetje

een mysterie hoort te zijn,

toch?

 

het oudste goed ooit gevochten

gestreden

al dan niet met religie...

..
maar nooit

ontleed

 

of dat dit dan aan de wetenschap is

om dat te doen, 

het leven

uitleggen

dan wel,

 

dat die ook niet noodzakelijk zichzelf

verloochent

in de pathologie van lichaam

dat hervormt

morfologeert

en opnieuw hoort ontdekt

om opnieuw te kunnen liefhebben


in al zijn of haar

onvolkomenheden

en of die überhaupt wel bestaan

want het heeft toch 

enkel en alleen maar

met de ‘beleving’ ervan

te maken,

...
ook dat, 



en die staat u hier vandaag

te doen,

 

want wat is wat een kunstenaar

streeft

zichzelf in al zijn eenvoud

in deeltjes van hem- of haarzelf

achter te laten, 

in gedachten

in dat wat

 

aangevochten wordt

door wetenschappers,

en dat ze hand in hand

eenzelfde avontuur lopen



maar,

wanneer het er op aankomt

is aan de dood geen ontsnappen aan,

enkel uitstel

kan verleend,

 

visualiseren

wat dit leven voor ons betekent,

en heeft betekend,

 

dat het pijn doet soms,

 

in wat we leven

in wie we liefhebben

en weer kwijtspelen 

en soms ook niet, 

dat de pathologie van hun schoonheid

ook die

van hun liefde is,

 

en dat de wereld

de onze is, 

en toch ook niet,

maar misschien 
heel misschien

toch een beetje vandaag,

hier,

 

want we vechten haar aan

hoe kunnen we ooit anders doen 

hoe kunnen we blijven

kijken

en uit elkaar puzzelen,

 

hoe kunnen we in het zachte gedicht

van een lichaam

dat zich in alle stilte 

al dan niet levend

tussen onze vingers ontplooit

 

niet lezen…?

 

het mooiste verhaal verteld …

altijd ,


in wat voor vorm

het zich ook ten toon spreidt, 

dat het niet anders kan dan dit zo doen

en waar gaat het dan om 

dat vleselijke

en wat er zich in kan ontbreken

of aanvullen

dan wel

 

gedachten

en een geest

 

die tegen de randen

van hun huis

hun schedel beginnen aan te lopen

en los daarvan

nodig hebben

te ontsnappen

 

aan de geplogenheden

van een maatschappij


zijn ze dan pathologisch te noemen

of hebben ze een originele

kijk op schoonheid,


misschien is juist het mysterie

de creatie ervan 

het in vraag stellen 

dat kunst niet alleen de wetenschap

onderzoekt

maar ook zichzelf

net als die wetenschap dat doet, 

en dat ze elkaar ergens halfweg

beminnen, 

en misschien op dat subtiele

punt 


de quintessens

ervan aanraken, 

of we dat hier doen vandaag…?

dat is aan u om te voelen

tastbaar te maken, 

in wat ze voor ons was, 
en altijd zal zijn

schoonheid

van leven

schoonheid

van dood 
en alles wat zich daartussen hunkert….

                                                                           Copyright    Caroline Hübner

1 Comment

Letting go and death in modern art, 2 currently running exhibitions, review of an opening,

10/11/2011

2 Comments

 
not so many years ago, I encounters some wonderful artists, brought together by one young one,
who left an ineritance of more than 700 images and paintings, Dries.
He unwillingly brought a group of sculpters, painters, writers and biomedical artists together, which resulted in 2 beautiful exhibitions,

Letting Go,
and
Van de koelen meren des doods,

we have the same quest for beauty of the inner and outer body, of the mind,
of that what lingers somewhere in between.

yet we found a midway between the soul, immortality, that what makes us vulnerable, ... this beautiful life, we share....
thank you all
Caroline

2 Comments

First Post!

10/11/2011

0 Comments

 
Start blogging by creating a new post. You can edit or delete me by clicking under the comments. You can also customize your sidebar by dragging in elements from the top bar.
0 Comments

    Caroline

    the adventures of the exhibitions and the ones yet to come , my writings and encounters of precious people all around, to be cherished in words and images and the quest for beauty , we all share

    Archives

    November 2011
    October 2011

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.